وبلاگ مرغ عشق

وبلاگی برای پرورش دهندگان مرغ عشق

وبلاگ مرغ عشق

وبلاگی برای پرورش دهندگان مرغ عشق

آشنایی با اصول نگهداری و پرورش مرغ عشق در خانه

آشنایی با اصول نگهداری و پرورش مرغ عشق در خانه

مرغ عشق پرنده ایست زیبا و خوش سیما که در زبان انگلیسی به آن باجریگار (budgerigar) یا باجی (budgie) نیز می گویند. این پرنده از راسته طوطی سانان و از نژاد کاکاتیل ها می باشد، که در فارسی اصطلاحا نام این طوطی را مرغ عشق نامیده اند.

این پرنده صدا و زیبایی خاصی دارد به همین دلیل بسیاری از پرورش دهندگان و افراد عادی به پرورش مرغ عشق در خانه علاقه مند شده اند. در این مقاله یک سری نکات آموزشی در رابطه با اقدامات اولیه قبل از خرید مرغ عشق و هم چنین اصول پرورش مرغ عشق در خانه را به شما آموزش خواهیم داد. لطفا ما را همراهی کنید.

مرغ عشق از جمله پرندگانی می باشد که کمتر دچار بیماری میشود و مقاومت بالایی در انواع شرایط آب و هوایی از خود نشان می دهد و هم چنین پرورش آن بسیار آسان و کم هزینه می باشد، بنابراین می توان گفت دلیل دیگری که پرورش دهندگان را به پرورش این پرنده علاقه مند ساخته، مربوط به همین عوامل بالا می شود. آنان به بازی کردن با انسان ها علاقه نشان داده و با محیط جدید و انسان های جدید زود خو می گیرند.

 

نکات پرورش مرغ عشق در خانه
پرورش مرغ عشق در خانه

 

قبل از خرید مرغ عشق چه اقداماتی لازم است؟

حال که شما تصمیم خود را برای پرورش مرغ عشق در خانه گرفته اید باید قبل از خرید مرغ عشق به دنبال یک قفس خوب برای این پرنده باشید. ویژگی هایی که یک قفس خوب باید داشته باشد، در زیر آمده است:

– طول و عرض قفس حداقل ۵۰ سانتی متر و ارتفاع قفس حداقل ۶۰ سانتی متر باشد.

– درون قفس یک عدد ظرف غذا قرار دهید.

– به دیواره قفس یک آبخوری متصل کنید.

– محلی برای نشستن پرنده در نظر بگیرید، برای این کار می توانید یک میله چوبی یا آهنی به دو طرف قفس متصل نمایید.

– قرار دادن یک سنگ معدنی درون قفس لازم می باشد، چون پرنده در مواقع ضروری برای تامین مواد معدنی بدن خود از آن تغذیه می کند.

– یک زنگ درون قفس قرار دهید تا در مواقع لازم با آن بازی کند.

– گذاشتن یک آینه درون قفس میتواند به سرگرم شدن پرنده کمک کند، بخصوص اگر پرنده تنها باشد پس از مدتی به آینه عادت خواهد کرد.

– می توانید یک تاب ، چند توپ کوچک و… برای سرگرمی پرنده درون قفس قرار دهید.

– چون پرنده نیاز به آب تنی خواهد داشت، بنابراین یک وان کوچک درون قفس قرار دهید تا در مواقع لزوم آب تنی نماید.

– هم چنین باید یک چوب کوچک درون قفسش قرار دهید تا در زمان احساس آن را بجوید.

 

هم چنین در مورد ویژگی محیط اطراف قفس یعنی مکانی که قفس درون آن قرار می گیرد باید به موارد زیر توجه نمایید:

– سعی کنید قفس را به دور از نور مستقیم آفتاب قرار دهید.

– قفس پرنده باید رو به روی پنجره باشد تا محیط بیرون را نیز تماشا نماید.

– بهتر است قفس مرغ عشق را در گوشه اتاق و بالاتر از سایر وسایل قرار دهید تا به همه چیز مسلط باشد.

– بهتر است قفس را در مکانی ساکت و به دور از سر و صداهای زیاد قرا دهید، شنیده شدن صداهایی مانند صدای افتادن ظرف، صدای سگ و گربه باعث ایجاد استرس در پرنده شده و طول عمر و بازدهی آن را کاهش می دهد.

– دمای محیط مرغ عشق باید بین ۲۲ الی ۲۶ درجه باشد، هم چنین در مکان هایی که دود سیگار، قلیان و … وجود دارد، احتمال بیماری پرنده افزایش می یابد.

 

هنگام خرید مرغ عشق باید به چه نکاتی توجه کنیم؟

پس از تهیه نمودن تمامی ملزومات مورد نیاز قفس مرغ عشق، اکنون نوبت به خریدن مرغ عشق می رسد که باید به نکات زیر توجه فرمایید:

 

– برای پرورش مرغ عشق در خانه به جای خریدن یک عدد، سعی کنید یک جفت مرغ عشق بخرید تا هم به همدیگر عادت کنند و هم احساس تنهایی نکنند، چون اگر مرغ عشق ها تنها بمانند دچار افسردگی شده و بیماری های زیادی را به دنبال خواهد داشت.

– در هنگام خرید مرغ عشق به سن آنها توجه نمایید، بهترین سن برای آنها ۶ الی ۸ هفتگی می باشد چون در این زمان هم بسیار جوان و آماده آموزش و تربیت می باشند و هم به دلیل اینکه هنوز به صاحب قبلی خود عادت نکرده اند، راحت تر به شما عادت خواهند کرد.

– سعی کنید از فروشگاه ها یا فروشندگان معتبر و مطمئن و با سابقه آنها را تهیه نمایید. چون هم از سن پرنده مطمئن خواهید بود و هم اینکه نسبت به سالم بودن پرنده خیالتان راحت خواهد بود.

– از نشانه های مرغ عشق سالم اینست که دارای چشم هایی براق، بدون تورم و سیاه رنگ هم چنین فلسه هایی نرم و تمیز و ظریف می باشد. مرغ عشقی که سالم باشد دائما پر های خود را تمیز و مرتب می کند، بنابراین اگر مشاهده کردید که پرنده دارای پرهایی کثیف و نامرتب و یا چشمانی متورم بود، باید به سلامتی او شک کنید.

– مدفوع مرغ عشق نباید حالت آبکی داشته باشد و پر های قسمت دفع مدفوع باید تمیز و سفید باشد. هم چنین دم مرغ عشق باید در راستای بدنش قرار گیرد و پنجه های او باید به صورت محکم میله ها را بگیرد.

موارد فوق توصیه هایی در جهت کمک به شما عزیزان برای خرید یک جفت مرغ عشق، سالم، بالغ و تمیز بود ولی باز هم تاکید می شود برای خرید مرغ عشق ها حتما از افراد آشنا و متخصص در این زمینه کمک بگیرید.

 

آیا مرغ عشق توانایی صحبت کردن را دارد؟

همانطور که در ابتدای مقاله نیز اشاره کردیم، مرغ عشق یک نوع طوطی از دسته کاکاتیل ها میباشد بنابراین بهتر از سایر طوطی ها بخصوص عروس هلندی ها قادر به سخن گفتن خواهد بود. اگر می خواهید به مرغ عشق تان سخن گفتن یاد دهید باید به این نکات توجه نمایید اولا: مرغ عشق شما باید جوان و نر باشد دوما حتما باید تنها باشد، چون وجود سایر مرغ عشق ها در کنارش باعث بر هم ریختن تمرکزش میشود.

ویدیوی زیر در مورد یک مرغ عشق می باشد که به تقلید صدای صاحبش می پردازد :

نمایشگر ویدیو
00:00
02:15

دانلود مستقیم ویدیو | مشاهده در سرویس اشتراک ویدیو EIG-SHOP


 

تغذیه مرغ عشق

یکی دیگر از مواردی که برای پرورش مرغ عشق در خانه باید رعابت کنید، توجه به تغذیه پرنده است. برای اینکه مرغ عشق سالمی داشته باشید که مداما با شما بازی کند و بتوانید آن را تربیت کنید. باید تغذیه ای سالم و مقوی نیز داشته باشد در تغذیه مرغ عشق می توانید موارد زیر را مد نظر قرار دهید:

– غذای مورد علاقه مرغ عشق ها دانه ارزن و تخم کتان، تخم آفتابگردان و سایر دانه های گیاهان می باشد بنابراین سعی کنید در یک وعده غذایی، ترکیبی از این تخم ها را در اختیار مرغ عشق ها قرار دهید. بذر سایر گیاهان مانند بذر خرفه، بذر جعفری، بذر ریحان، بذر گیشنیز، شنبلیله، شاهدانه و… نیز می تواند به عنوان منابع غذایی مفید در اختیار پرنده قرار گیرد .

– برای تامین پروتئین مورد نیاز بدن مرغ عشق ها می توانید هفته ای دو الی سه بار تخم مرغ آب پز شده در اختیار آنها قرار دهید. هم چنین انواع حبوبات پخته شده مانند لوبیا، لپه، نخود و .. نیز می تواند در تامین منابع پروتئینی مورد نیاز مرغ عشق ها کمک کننده باشد.

– هم چنین در انواع میوه و سبزیجات مقدار فراوانی انواع ویتامین ها و آنتی اکسیدان ها وجود دارد ، سعی کنید حداقل روزی یک وعده ترکیبی از انواع سبزیجات و میوه ها را در اختیار پرنده قرار دهید. میوه ها و سبزیجاتی که مرغ عشق ها به آن علاقه مندند عبارتند از: سیب، هلو، گلابی، توت، شاه توت، شلیل، خیار، هویج، جعفری، ریحان، کاهو و…

– از دادن غذا هی زیاد چرب و زیاد شور به پرنده خودداری کنید چون بدن آنها در مقایسه با بدن انسان بسیار ضعیف بوده و قادر به هضم چنین غذاهای مضری نمی باشد.

– سعی کنید کف دریا، سنگ های معدنی و … در اختیار پرنده قرار دهید تا در مواقع نیاز به تامین کلسیم بدن خود، از آنها تغذیه نماید.

 

پرورش مرغ عشق در خانه
پرورش مرغ عشق در خانه

 

رعایت بهداشت در قفس مرغ عشق

برای اینکه مرغ عشق های شما همیشه سالم و سرحال باشند و هم چنین از طول عمر بالایی نیز برخوردار باشند باید الزاما بهداشت را در محیط آنها رعایت کنید. موارد زیر می تواند بسیار کمک کننده باشد:

– سعی کنید همواره کف قفس را تمیز نگه دارید، برای این منظور می توانید از روزنامه استفاده کنید چون به راحتی می توانید روزنامه ها را هر روز تعویض کنید. جمع شدن فضولات پرنده در کف قفس باعث رشد باکتری ها در محیط شده و بدین ترتیب آب و غذای پرنده را نیز به طور غیر مستقیم آلوده خواهد کرد.

– هر روز آب و غذای تازه و تمیز در اختیار پرنده قرار دهید، اگر مرغ عشق شما از غذای مانده و فاسد تغذیه نماید احتمال بیماری در او نیز به میزان قابل توجهی افزایش خواهد یافت. غذا هایی مانند تخم مرغ، میوه و سبزیجات تازه نباید زمان زیادی در اختیار پرنده قرار گیرد.

– پرنده شما باید همواره از بدن تمیزی برخوردار باشد چون دائما در حال تمیز کردن پر های خود با دهانش می باشد، بنابراین اگر بدن پرنده کثیف باشد احتمال نفوذ بیماری از بدن پرنده وجود دارد، برای این کار می توانید یک وان حمام کوچک درون قفسش قرار دهید، آب وان حمام را پس از هر بار استحمام باید عوض کنید هم چنین نباید هیچ گونه مواد شوینده و شامپویی درون وان حمام پرنده استفاده کنید چون کاملا مضر می باشد. اگر پرنده شما عادت به آب تنی در وان حمام ندارد، می توانید شخصا آن را زیر دوش آب ولرم قرار دهید و بدنش را بشورید.

– قفس پرنده را حداقل ماهانه یکبار کاملا بشورید و در برابر آفتاب قرار دهید تا خشک شود.

– اگر متوجه وجود هر گونه حشره موزی مانند مگس یا پشه در اطراف پرنده شدید، سعی کنید پرنده را بیرون ببرید و محیط را با حشره کش ضد عفونی کنید. برای جلوگیری از ورود مجدد حشرات باید در و پنجره ها را توری کنید.

– وجود بخار اکالیپتوس در محیط اطراف باعث شادابی پرنده می شود و هم چنین بوی مطبوعی را نیز در محیط پخش می کند. برای این منظور می توانید از انواع بخار ساز های موجود بازار استفاده کنید.

 

 

نتیجه: این مقاله تلاشی بود در جهت کمک به شما برای پرورش مرغ عشق در خانه به نحو احسن، در صورتی که سوال یه پیشنهادی دارید می توانید از طریق نظرات با ما در میان بگذارید.


منبع : پرورش مرغ عشق در خانه 

فوت و فن های پرورش مرغ عشق

پرنده ای به نام مرغ عشق مرغ عشق پرندهای کوچک، رنگین و زیبا از خانواده طوطی های کوچک است. این پرنده در طبیعت به کمک منقار قوی و شکل خاص انگشتان پای خود ( دو انگشت رو به جلو و دو انگشت رو به عقب ) به راحتی از شاخه ها بالا می رود. مرغ عشق پرندهای اجتماعی است و در اسارت نیز بهتر است به صورت جفت نگهداری شود. فصل تولید مثل طبیعی مرغ عشق در جنوب استرالیا تابستان می باشد. این پرنده در هر حفره مناسب و در دسترس تخم گذاری کرده و معمولاً برای آشیانه مواد خاصی را جمع آوری نمی کند. این پرنده بسیار ارزان است و نگهداری آن بسیار ساده می باشد. خیلی زود اهلی می شود و در رنگهای جذاب و متنوعی یافت میشود. انواع تاجدار آن نیز در حال حاضر یافت می شوند. نام این پرنده در کشورهای مختلف متفاوت است برای مثال در آمریکا به آن «پارکیت» و در انگلستان به آن «بادجریگار» و در مناطق دیگر جهان «طوطی استر الیایی»” می گویند. اصولاً این پرنده در زبان انگلیسی چهار نام دارد که این common pet parakeet, shell parakeet, budgie : نامها عبارتند از parakeet. نام این پرنده در زبان عربی «البادجی» و «الدره الاسترالی» است
که ظاهرا نام «بادجی» تعریف نام انگلیسی آن است.در مصر به این پرنده «الطائر الطیب » گویند و در کشورهای حوزه خلیج فارس به آن «طائر الحب » می گویند. در ایران متأسفانه در بین دارندگان پرندگان زینتی این پرنده به نام «مرغ عشق» معروف است، ولی شاید به جرأت می توان گفت که تمامی افراد به پرندهای «مرغ عشق» می گویند که در دنیا به نام «باجریگار» مشهور است و مرغ عشق واقعی LOVebird در ایران معمولا به نام «طوطی برزیلی» یا «طوطی کوتوله» نامیده می شود. از این رو برای جلوگیری از هرگونه سوء تفاهم، پرنده مذکور به همان نامی که در فارسی بدان مشهور است نامیده می شود و توجهی به نام انگلیسی آن نمی گردد. البته نام این پرنده در منابع علمی فارسی به صورت «طوطی کوچک استرالیایی»، «باجریگار» و «طوطی استرالیایی» نیز آمده است که تمامی این نام گذاری ها صحیح و معتبر است. قابل ذکر است که این پرنده بومی قاره استرالیا بوده و استرالیاییها به آن لقب «پرنده زیبا» داده اند. مرغ عشق پرندهای مهاجر است که در فصول مختلف سال از جایی به جای دیگر مهاجرت می کند و به هنگام فراوانی آب و غذا، تولید مثل کرده و به تعداد فراوان زاد و ولد می کند.

پرنده-ای-به-نام-مرغ-عشق

رده بندی علمی مرغ عشق
سلسله حیوانات Animal
شاخه مهره داران Verterbrata
رده پرندگان Aves
راسته طوطی سانان Psittaciformes
خانواده طوطیان Psittacidae
جنس مرغ عشق Melopsittacus
گونه مرغ عشق Melopsittacus undulates

مشخصات مرغ عشق
مرغ عشق پرندهای کوچک با رنگهای متنوع و رفتاری خجول است که طول بدن پرنده اهلی حدود ۲۱ سانتی متر بوده و وزن آن ۳۰ تا ۴۰ گرم است و در حالت ایستاده زاویه ای حدود ۳۰ درجه با خط قائم تشکیل می دهد، این در حالی است که طول بدن مرغ عشق وحشی کمی کوچک تر بوده و بین ۱۶ تا ۲۰ سانتی متر است. یکی از مشخصات ظاهری مهم مرغ عشق وجود حلقه ای سیاه رنگ متشکل از شش نقطه در زیر گلوی پرنده می باشد. اولین مرغ عشق هایی که توسط محقق انگلیسی جان گولد از استرالیا به انگلستان برده شدند دارای رنگ سبز روشن، صورتی زرد و نقش موجی سیاه بودند. ساکنان بومی استرالیا به همین علت این طوطی را «طوطی موجدار» می نامیدند. این نقش های شناخته شده آن زمان امروزه نیز به عنوان نقش معمولی مرغ عشق شناخته می شوند. نقش موجدار سر، صورت، گردن و پشت مرغ عشق های سبز و آبی، سیاه رنگ می باشد. انواع معمولی بسته به تعلق شان به سری سبز یا آبی دارای نقش صورت (ماسک) زرد یا سفیدی هستند که توسط شش لکه مدور سیاه رنگ در فواصل یکسان تزیین می شوند. قسمتی از دو لکه خارجی، توسط لکه های ریش پوشانده می شود. پاو انگشتان پرنده آبی خاکستری است. پوست بینی پرنده نر آبی درخشان و در ماده سفید تا قهوه ای تیره است و پرورش دهندگان معمولاً جنس مرغ عشق بالغ را از روی رنگ پوست بالای بینی شناسایی می کنند. رنگ چشمها سیاه و رنگ حلقه چشم ها سفید است. مرغ عشق معمولی به رنگهای سبز روشن، سبز تیره، سبز زیتونی، آبی روشن، آبی تیره بنفش، سبزخاکستری یافت میشود. اختلاف بین رنگهای روشن، تیره و سبز زیتونی و یا روشن، تیره و ابی تیره توسط فاکتورهای تیره موجود در پرنده به وجود میآید. در انواع سبز خاکستری و خاکستری نیز این فاکتورهای تیره وجود دارند، با وجود این تمیز دادن اختلاف رنگها برای افراد مبتدی آسان نیست. دو پر بزرگ از میان دم بیرون می آید که به رنگ آبی تیره اند. پرهای دم سبز بوده و دارای نوار زردی می باشد. صورت مرغ عشق تا گلو زرد روشن است و در انتهای صورتش لکه های بنفش که ریش نامیده می شوند، وجود دارند. پلکها بسیار نازک بوده و از سمت پایین به سمت بالا جمع میشوند. منقار پرنده همانند منقار سایر طوطی سانان است و نوک پایینی کوچکتر از بالایی می باشد.
مرغ عشق در قفسی بین ۵ تا ۸ سال و گاه تا ۱۱ سال عمر می کند و در طبیعت بین ۱۰ تا ۱۵ سال عمر نیز گزارش شده است. عمر این پرنده به نحوه پرورش و وضعیت سلامت عمومی آن بستگی دارد که نتیجه بهداشت و رژیم غذایی آن می باشد.

مرغ-عشق
تاریخچه پرورش مرغ عشق مرغ عشق پرنده بومی مناطق خشک و بیابانی استرالیا است و از پنج میلیون سال پیش در جزایر استرالیا و اقیانوسیه زندگی می کرده است. جهان تا قبل از کشف قاره استرالیا از وجود این پرنده اطلاعی نداشت. مرغ عشق برای اولین بار در اواخر سال ۱۷۰۰ میلادی به صورت گله های وحشی در استرالیا مشاهده شد که تعداد افراد این گله ها به هزاران قطعه می رسید. نام انگلیسی مرغ عشق «باجریگار» از کلمه بومی Betcherrygah گرفته شده است که این لغت در زبان بومیان استرالیا به معنی «غذای خوب» می باشد و شاید علت این تسمیه بدان جهت بوده است که وجود این پرنده در منطقه ای دلیل وفور نعمت و غذای فراوان در آن منطقه بوده است، زیرا که این پرنده در شرایط مناسب غذایی به شدت زاد و ولد نموده و گله های بزرگی به وجود می آورد. این پرنده برای اولین بار در سال ۱۸۰۵ توسط «جورج شاو» مدیر جانورشناسی موزه طبیعی بریتانیا شناسایی شد و در سال ۱۸۳۲ طبیعی دان «موزه لینه» که «یوهان و گلر» نام داشت توضیحاتی در باره مرغ عشق منتشر کرد. در سال ۱۸۴۰ میلادی، زیست شناسی به نام «جان گولد» این پرنده را از استرالیا خارج کرد و به انگلستان برد. موج تقاضا برای این پرنده موجب شد تا کشتی های زیادی دست به کار انتقال این پرندگان به اروپا، مخصوصاً انگلستان، هلند و بلژیک بزنند. کشتی ها مرغ عشق ها را در دستههای چند ده هزارتایی حمل می کردند. در طول سفر چند هفته ای، فقط تعداد اندکی از آنان سالم به اروپا می رسیدند. به زودی این پرنده اهلی شد و از طریق انگلستان به تمام دنیا منتقل شد. در سال ۱۸۴۶ برای اولین بار وارد کشور فرانسه شد و هشت سال بعد یعنی در سال ۱۸۵۴ طبیعی دان فرانسوی «جان دلون» مقاله ای در خصوص تکثیر، تغذیه و نگهداری مرغ عشق منتشر کرد. در سال ۱۸۵۹ نویسنده آلمانی «کارل بوله» در نشریه پرنده شناسی آلمان مقاله مفصلی در باره مرغ عشق منتشر کرد. از نوشته های «بوله» چنین بر می آید که مرغ عشق در آن زمان در تمامی شهرهای بزرگ آلمان به عنوان حیوان خانگی رایج بوده است و بنا به گفته او مرغ عشق برای اولین بار در سال ۱۸۵۵ درشهر برلین آلمان توسط «گرفین شورین» تکثیر یافت. مرغ عشق از سال ۱۸۶۰ به بعد در تمامی باغ وحشهای آلمان وجود داشته و با موفقیت تکثیر و پرورش یافته است. طی ۵۰ سال، واحدهای عظیم تجاری به وجود آمدند که هزاران قطعه از این پرنده کوچک را برای دوستداران پرندگان زینتی تکثیر می کردند. در اواخر قرن نوزدهم واردات مرغ عشق به ارقام قیر قابل تصوری رسید. بنابر نوشته های «دبراسای» تنها در سال ۱۸۹۴ واردات پرندگان زنده به بنادر فرانسه بالغ بر یک میلیون و دویست هزار قطعه بوده که در آن، واردات مستقیم به انگلستان و آلمان منعکس نشده است. قابل توجه است که قسمت عمده این پرندگان را مرغ عشق تشکیل میدادند. در اوایل قرن بیستم، باغ وحش های متعددی در اروپا تأسیس شدند. مسلماً نقش این باغ وحشها نیز در رواج پرورش مرغ عشق مؤثر بوده است. علی رغم این که اولین و بیشترین صادرات مرغ عشق از استرالیا به انگلستان صورت گرفته و استرالیا مستعمره انگلستان بوده است، اهلی کردن و خانگی کردن پرنده را هلندیها و بلژیکیها عملی ساختند. پرورش و نگهداری حیوانات خانگی در این زمان در هلند و بلژیک بسیار توسعه یافته بود. باغ وحش شهر «آنتورپن» در بلژیک نیز خیلی زود به نگهداری و پرورش مرغ عشق پرداخت. در این عصر باغ وحش «آنتورپن» به خاطر فروش سالانه حیوانات مازاد خود «بورسی حیوانات» در اروپا بود و نقش عمده ای نیز در خانگی ساختن مرغ عشق ایفا نمود. خصوصاً آن که پرورش پرنده، ابتدا در نزدیکی شهر آنتورپن رواج یافته بود. در سال ۱۸۸۰ مراکز بزرگ پرورش در جنوب فرانسه و مخصوصاً در شهر «تولوز» برپا شدند. به خاطر وضع مناسب آب و هوایی منطقه دهها هزار مرغ عشق در آن جا تکثیر و پروش یافتند. این مراکز بزرگ، پرندگان خود را با چنان قیمت نازلی به بازار ارایه کردند که مجالی برای تکثیر کنندگان کوچک باقی نماند. از جمله دو مرکز پرورش به نام های «باستید»و «بلانچارد» که هردو در شهر تولوز واقع بودند توانستند
بازار مرغ عشق را قبضه کنند. میزان تولید سالیانه مرکز پرورش «باساتید» در حدود هشتاد تا صد هزار قطعه و میزان تولید مرکز «بلانچارد» بیش از ده هزار قطعه در سال بود. در این زمان ألمانها نیز موفق به تکثیر پرنده شدند. حجم صادرات مرغ عشق در اواخر قرن نوزدهم از قاره استرالیا به اروپا بیش از ده هزار قطعه بود. دولت استرالیا جهت حفظ پرنده در این قاره، در سال ۱۸۹۴ صادرات ” مرغ عشق را ممنوع کرد. در اوایل دهه ۱۸۷۰ میلادی، نخستین جهش در رنگ مرغ عشق پدید آمد؛ اگر چه پیش تر از وجود چنین پدیده ای در میان دسته های وحشی این پرنده نیز گزارشهایی دریافت شده بود. در طول قرن نوزدهم هزاران جفت مرغ عشق از خانواده های ایرانی جای خود را باز کند. امروزه مرغ عشق به دلیل رنگهای زیبا، صدای دلنشین توانایی تقلید صدا، طبیعت اجتماعی و نگهداری آسان یکی از محبوب ترین پرندگان زینتی در بین پرورش دهندگان ایرانی است.